Airdrop, kripto para alanındaki bir pazarlama stratejisi olarak, "sıfır maliyet" özelliği ve zenginleştirme etkisi nedeniyle büyük ilgi görmüştü. Ancak son zamanlarda, airdrop, tartışmalı bir oyun alanına dönüşmeye başladı. Proje sahipleri ile kullanıcılar arasındaki güven krizi, dağıtım mekanizmasının dengesizliği, cadı saldırılarının yaygınlaşması ve katılımcıların yaşam zorlukları, mevcut airdrop ekosisteminin karmaşık manzarasını oluşturuyor. Bu makalede, belirli bir tanınmış projenin airdrop olayını örnek alarak, çeşitli tartışmalı projeleri de dikkate alarak, Web3 airdrop ekosisteminde mevcut olan sorunları ve olası çözüm yollarını ele alacağız.
Bir. Proje tarafının dağıtım dengesizliği tartışmalara sebep oldu
Sermaye odaklı dağıtım mantığı
Son zamanlarda tartışmalara neden olan bir projeye ait airdrop örneğinde, airdrop toplam miktarı başlangıç arzının %15.8'ini oluştururken, testnet kullanıcıları yalnızca %1.65'ini aldı, NFT sahipleri ise %6.9'luk bir paya sahip. 6 büyük NFT sahibi, nadir seri NFT'leri paylaşarak 306 milyon dolarlık token'i paylaştı, tek bir adres en yüksek 55.77 milyon dolarlık kazanç elde etti. Benzer bir durum diğer projelerde de mevcut: %1.3'lük adresler (yaklaşık 9203 adet) %23.9'luk token payı aldı, en düşük ve en yüksek ödül arasında 100 kat fark var. Bu "fakir ve zengin arasındaki uçurum" airdrop mekanizmasının iki büyük sorununu ortaya koyuyor:
Kaynaklar sermayeye kayıyor: NFT sahiplerinin çoğu, erken dönemlerde güçlü finansal kaynaklara sahip yatırımcılardır, oysa zincir üzerindeki aktiviteyi artıran test ağı kullanıcıları "düşük gelirli" hale geliyor.
Kuralların belirsizliği: Bazı projeler airdrop algoritmasının detaylarını açıklamamış, bazı projeler ekosisteme katılmamış NFT sahiplerine token dağıttığı için sorgulanmıştır, kuralların belirsizliği tartışmalara yol açmaktadır.
Etkileşim değerinin sistematik değersizleşmesi
Geleneksel airdrop, işlem sıklığı, çapraz zincir sayısı gibi etkileşim davranışlarına odaklanırken, bazı projeler "fonların tutulma süresi" ve "riskli varlık tahsisi"ni temel göstergeler olarak benimsemeye başladı: merkeziyetsiz borsa likiditesi sağlayanlar iki kat ödül alırken, yüksek riskli token veya NFT bulunduran kullanıcılar çarpan ödüllerinden yararlanıyor. Bu yönelimin cadı saldırılarını baskıladığı doğru, ancak sıradan kullanıcıların teşviklerinin etkisiz hale gelmesine ve "sermaye eşiği ne kadar yüksekse, kazanç o kadar bol" kötü bir döngü oluşmasına yol açtı.
İkincisi, Kullanıcı Güveninin Çöküşü
Beklentilerin karşılanmaması ve likidite tuzağı
Gelir ters dönmesi: Bir projenin katılımcıları büyük miktarda kaynak yatırırken yalnızca az miktarda token elde ederken, önceden depozito yapan kullanıcılar üç ay boyunca kilitlenmek zorunda kalıyor ve erken geri alma durumunda kayıpları üstlenmeleri gerekiyor.
Satış dalgası yayıldı: Bir projenin airdrop adresinde sadece %19,3'ü tokenlerini tutmaya devam ediyor, %80'lik satış ana ağın aktifliğini sert bir şekilde düşürdü; diğer projelerin çapraz zincir işlem hacmi airdrop sonrası %75 azaldı, airdrop'un "tek seferlik trafik aracı" haline geldiğini gösteriyor.
Güven kırılmasının yayılması
Çifte standartlar: Bir projenin erken dönem kullanıcıları, yeni versiyon etkileşimine katılmadıkları için haklarından mahrum bırakılırken, iş ortakları büyük miktarda token elde etti ve bu miktar açık finansman tutarını çok aştı.
Teknolojik idealizmin iflası: Yenilikçi mekanizmalar ve çift token modeli sunan projelere rağmen, dağıtım tartışmaları şunu ortaya koyuyor: Ekonomik model adalet anlayışından uzaklaştığında, teknolojik yenilik merkeziyetçi kontrolün "örtüsü" haline gelebilir.
Kadınlara karşı yapılan önlemlerin "yanlış hedef" maliyeti
Bir proje, topluluk ihbarı yoluyla 1 milyondan fazla adresi yasakladı, ancak birçok gerçek kullanıcıyı yanlış değerlendirdi; itibar sistemi güvenlik ile adaleti dengelemeye çalışıyor, ancak biyometrik doğrulama ve kimlik tespiti gizlilik tartışmalarına yol açarak "merkeziyetsiz kimlik üçlü çıkmazı"na girdi.
Üç, Katılımcıların Hayatta Kalma Dileması
Web3 Airdrop ekosisteminin evrimiyle birlikte, birden fazla projenin airdrop'una katılarak token ödülleri elde etmeye çalışan kullanıcılar giderek daha zorlayıcı bir yaşam ortamıyla karşı karşıya kalıyor. Eskiden düşük maliyetli, yüksek getirili stratejiler giderek etkisini yitirirken, yerini yüksek maliyetler, karmaşık kurallar ve şeffaf olmayan proje yöneticisi işlemlerine bırakıyor.
"Küçük sermaye yüksek frekanslı etkileşim" geçersiz oldu ve "yüksek maliyetli oyun" haline geldi
Erken katılımcılar, airdrop kazançlarını maksimize etmek için adresleri toplu olarak oluşturup düşük maliyetli etkileşimlerde bulunmuşlardır. Ancak, proje sahiplerinin airdrop kurallarındaki değişiklikler ile birlikte, tek bir adresin büyük miktarda fonun uzun süre tutulması gerekmekte, bu da maliyetin kazancı aşmasına neden olmaktadır. Bir projeyi örnek alırsak, "fon tutma süresi" ve "riskli varlık tahsisi" temel göstergeleri olarak belirlenmiştir ve kullanıcılardan büyük miktarda fonu uzun süre tutmaları veya likidite sağlamaları istenilmektedir. Bu durum, tek bir adresin maliyetinin büyük ölçüde artmasına neden olurken, elde edilecek kazanç mutlaka yatırımı karşılamayabilir.
Etkileşim değerinin değer kaybı
Geleneksel yüksek frekanslı etkileşim davranışlarının (örneğin, işlem, çapraz zincir) airdrop içindeki ağırlığı azalıyor, sıradan kullanıcıların düşük maliyetli işlemlerle kayda değer kazançlar elde etmesi zorlaşıyor. Aksine, sermayesi güçlü kullanıcılar yüksek riskli varlık veya NFT tutarak daha yüksek ödüller elde ediyor, bu da sıradan kullanıcıların kâr elde etme alanını giderek daraltıyor.
Dördüncü, Çözüm Yolu: Adalet Konsensüsünü Yeniden İnşa Etmek
Şu anda, airdrop bir çıkmaza girmiş gibi görünüyor. Geleneksel modeller genellikle basit ve kaba olup, adres sayısını veya token miktarını tek kriter olarak alıyor ve kullanıcıların projeye olan gerçek katkılarını ve uzun vadeli değerlerini göz ardı ediyor. Bu "para dağıtma" tarzı airdrop, yalnızca hedef kullanıcıları çekmekte zorlanmakla kalmıyor, aynı zamanda spekülatif davranışları da teşvik ediyor ve projenin gelişim amacından saptırıyor.
Adillik konsensüsünü yeniden yapılandırmak için daha bilimsel ve mantıklı bir Airdrop mekanizması oluşturulması gerekiyor:
"Miktar"dan "Kalite"ye: Kullanıcıların projeye katkı düzeyini airdrop standartlarına dahil etmek, örneğin topluluk inşasına katılım, likidite sağlama, belirli görevleri tamamlama gibi, kullanıcıları projeye derinlemesine katılmaya teşvik etmek, yalnızca adres sayısını takip etmek yerine.
"Tek seferlik"ten "sürekli"ye: Airdrop'u projelerin uzun vadeli gelişim hedefleri ile birleştirmek, örneğin kullanıcıların token tutma sürelerine, yönetişim katılım sayılarına göre dinamik ödüller vermek, kullanıcıları projeyle birlikte büyümeye teşvik etmek.
"Merkeziyetten" "dağıtık" olana: Blockchain teknolojisini kullanarak, şeffaf ve kamuya açık bir Airdrop mekanizması kurmak, örneğin akıllı sözleşmeler aracılığıyla Airdrop kurallarını otomatik olarak uygulamak, insan müdahalesini önlemek ve kullanıcı güvenini artırmak.
Proje sahipleri, topluluk kullanıcılarıyla birlikte yönetimde şeffaflık sağlamalıdır; örneğin:
Algoritma denetimi: Kamuya açık airdrop parametreleri, üçüncü taraf denetimi ile doğrulama kurallarının mantığını getirin.
Topluluk yönetimi: Cadı avı standartlarını önceden açıklamak ve topluluk tartışmalarına açık olmak, oylama mekanizması getirmek ve kullanıcıların kural tasarımına katılmasını sağlamak.
Dereceli Dağıtım: Ödülleri, staking süresi ve katkı düzeyine göre dinamik olarak ayarlamak, dev balinaların tekelini sınırlamak; küçük miktar yüksek frekans kullanıcıların ağırlığını artırmak, varlık eşik oranını düşürmek.
Uzun vadeli değer bağlama: Airdrop'u yönetişim hakları ile ilişkilendirmek, kullanıcıların sürekli olarak oylamaya katılmalarını gerektirir, bu da kısa vadeli satışları kısıtlar.
Teknolojiyle Güçlendirilmiş Adil Doğrulama: Sosyal hesaplar, zincir üzerindeki davranışlar gibi çok boyutlu kimlik doğrulamalarıyla cadı saldırılarının maliyetini artırmak; gizliliği korurken gerçek kimliği doğrulamak için sıfır bilgi kanıtı teknolojisini keşfetmek.
Sonuç
Airdrop basit bir servet transferi oyunu olmamalıdır. Son zamanlardaki tartışmalar, Web3 airdrop mekanizmasının temel çelişkisini ortaya koydu: proje sahiplerinin soğuk başlatma verimliliğini hedeflemesi, kullanıcıların adil getiri arayışı ve sermayenin fırsatları değerlendirmesi. Airdrop "çıkış kanalı" veya "trafik tuzağı" haline geldiğinde, güvenin çökmesi ve kullanıcıların kaçışı kaçınılmaz olacaktır. Gelecekte, yalnızca şeffaf kurallar, topluluk yönetimi ve teknik iterasyon ile airdrop'un "katkı verenlerin önceliği" özüne geri dönmesi sağlanabilir; böylece Web3 ekosisteminin güven temeli yeniden inşa edilebilir. Değer yaratanların değeri paylaşmasına izin vermek, merkeziyetsiz ruhun nihai yanıtıdır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
6 Likes
Reward
6
3
Share
Comment
0/400
FreeRider
· 08-03 07:41
Bu airdrop oranı gerçekten enayi yerine koymakta ustalar.
View OriginalReply0
Blockblind
· 08-03 07:28
Airdrop artık enayiler için insanları enayi yerine koymak makinesi haline geldi.
View OriginalReply0
MEVVictimAlliance
· 08-03 07:22
Gerçekten de Emiciler Tarafından Oyuna Getirilmek, Proje Ekibi hızlıca Rug Pull yapıyor.
Web3 Airdrop çıkmazı: Proje Ekibi ile kullanıcılar arasındaki oyun ve çözüm yolları
Web3 Airdrop ekosisteminin çıkmazı ve çıkış yolu
Airdrop, kripto para alanındaki bir pazarlama stratejisi olarak, "sıfır maliyet" özelliği ve zenginleştirme etkisi nedeniyle büyük ilgi görmüştü. Ancak son zamanlarda, airdrop, tartışmalı bir oyun alanına dönüşmeye başladı. Proje sahipleri ile kullanıcılar arasındaki güven krizi, dağıtım mekanizmasının dengesizliği, cadı saldırılarının yaygınlaşması ve katılımcıların yaşam zorlukları, mevcut airdrop ekosisteminin karmaşık manzarasını oluşturuyor. Bu makalede, belirli bir tanınmış projenin airdrop olayını örnek alarak, çeşitli tartışmalı projeleri de dikkate alarak, Web3 airdrop ekosisteminde mevcut olan sorunları ve olası çözüm yollarını ele alacağız.
Bir. Proje tarafının dağıtım dengesizliği tartışmalara sebep oldu
Son zamanlarda tartışmalara neden olan bir projeye ait airdrop örneğinde, airdrop toplam miktarı başlangıç arzının %15.8'ini oluştururken, testnet kullanıcıları yalnızca %1.65'ini aldı, NFT sahipleri ise %6.9'luk bir paya sahip. 6 büyük NFT sahibi, nadir seri NFT'leri paylaşarak 306 milyon dolarlık token'i paylaştı, tek bir adres en yüksek 55.77 milyon dolarlık kazanç elde etti. Benzer bir durum diğer projelerde de mevcut: %1.3'lük adresler (yaklaşık 9203 adet) %23.9'luk token payı aldı, en düşük ve en yüksek ödül arasında 100 kat fark var. Bu "fakir ve zengin arasındaki uçurum" airdrop mekanizmasının iki büyük sorununu ortaya koyuyor:
Geleneksel airdrop, işlem sıklığı, çapraz zincir sayısı gibi etkileşim davranışlarına odaklanırken, bazı projeler "fonların tutulma süresi" ve "riskli varlık tahsisi"ni temel göstergeler olarak benimsemeye başladı: merkeziyetsiz borsa likiditesi sağlayanlar iki kat ödül alırken, yüksek riskli token veya NFT bulunduran kullanıcılar çarpan ödüllerinden yararlanıyor. Bu yönelimin cadı saldırılarını baskıladığı doğru, ancak sıradan kullanıcıların teşviklerinin etkisiz hale gelmesine ve "sermaye eşiği ne kadar yüksekse, kazanç o kadar bol" kötü bir döngü oluşmasına yol açtı.
İkincisi, Kullanıcı Güveninin Çöküşü
Bir proje, topluluk ihbarı yoluyla 1 milyondan fazla adresi yasakladı, ancak birçok gerçek kullanıcıyı yanlış değerlendirdi; itibar sistemi güvenlik ile adaleti dengelemeye çalışıyor, ancak biyometrik doğrulama ve kimlik tespiti gizlilik tartışmalarına yol açarak "merkeziyetsiz kimlik üçlü çıkmazı"na girdi.
Üç, Katılımcıların Hayatta Kalma Dileması
Web3 Airdrop ekosisteminin evrimiyle birlikte, birden fazla projenin airdrop'una katılarak token ödülleri elde etmeye çalışan kullanıcılar giderek daha zorlayıcı bir yaşam ortamıyla karşı karşıya kalıyor. Eskiden düşük maliyetli, yüksek getirili stratejiler giderek etkisini yitirirken, yerini yüksek maliyetler, karmaşık kurallar ve şeffaf olmayan proje yöneticisi işlemlerine bırakıyor.
Erken katılımcılar, airdrop kazançlarını maksimize etmek için adresleri toplu olarak oluşturup düşük maliyetli etkileşimlerde bulunmuşlardır. Ancak, proje sahiplerinin airdrop kurallarındaki değişiklikler ile birlikte, tek bir adresin büyük miktarda fonun uzun süre tutulması gerekmekte, bu da maliyetin kazancı aşmasına neden olmaktadır. Bir projeyi örnek alırsak, "fon tutma süresi" ve "riskli varlık tahsisi" temel göstergeleri olarak belirlenmiştir ve kullanıcılardan büyük miktarda fonu uzun süre tutmaları veya likidite sağlamaları istenilmektedir. Bu durum, tek bir adresin maliyetinin büyük ölçüde artmasına neden olurken, elde edilecek kazanç mutlaka yatırımı karşılamayabilir.
Geleneksel yüksek frekanslı etkileşim davranışlarının (örneğin, işlem, çapraz zincir) airdrop içindeki ağırlığı azalıyor, sıradan kullanıcıların düşük maliyetli işlemlerle kayda değer kazançlar elde etmesi zorlaşıyor. Aksine, sermayesi güçlü kullanıcılar yüksek riskli varlık veya NFT tutarak daha yüksek ödüller elde ediyor, bu da sıradan kullanıcıların kâr elde etme alanını giderek daraltıyor.
Dördüncü, Çözüm Yolu: Adalet Konsensüsünü Yeniden İnşa Etmek
Şu anda, airdrop bir çıkmaza girmiş gibi görünüyor. Geleneksel modeller genellikle basit ve kaba olup, adres sayısını veya token miktarını tek kriter olarak alıyor ve kullanıcıların projeye olan gerçek katkılarını ve uzun vadeli değerlerini göz ardı ediyor. Bu "para dağıtma" tarzı airdrop, yalnızca hedef kullanıcıları çekmekte zorlanmakla kalmıyor, aynı zamanda spekülatif davranışları da teşvik ediyor ve projenin gelişim amacından saptırıyor.
Adillik konsensüsünü yeniden yapılandırmak için daha bilimsel ve mantıklı bir Airdrop mekanizması oluşturulması gerekiyor:
"Miktar"dan "Kalite"ye: Kullanıcıların projeye katkı düzeyini airdrop standartlarına dahil etmek, örneğin topluluk inşasına katılım, likidite sağlama, belirli görevleri tamamlama gibi, kullanıcıları projeye derinlemesine katılmaya teşvik etmek, yalnızca adres sayısını takip etmek yerine.
"Tek seferlik"ten "sürekli"ye: Airdrop'u projelerin uzun vadeli gelişim hedefleri ile birleştirmek, örneğin kullanıcıların token tutma sürelerine, yönetişim katılım sayılarına göre dinamik ödüller vermek, kullanıcıları projeyle birlikte büyümeye teşvik etmek.
"Merkeziyetten" "dağıtık" olana: Blockchain teknolojisini kullanarak, şeffaf ve kamuya açık bir Airdrop mekanizması kurmak, örneğin akıllı sözleşmeler aracılığıyla Airdrop kurallarını otomatik olarak uygulamak, insan müdahalesini önlemek ve kullanıcı güvenini artırmak.
Proje sahipleri, topluluk kullanıcılarıyla birlikte yönetimde şeffaflık sağlamalıdır; örneğin:
Sonuç
Airdrop basit bir servet transferi oyunu olmamalıdır. Son zamanlardaki tartışmalar, Web3 airdrop mekanizmasının temel çelişkisini ortaya koydu: proje sahiplerinin soğuk başlatma verimliliğini hedeflemesi, kullanıcıların adil getiri arayışı ve sermayenin fırsatları değerlendirmesi. Airdrop "çıkış kanalı" veya "trafik tuzağı" haline geldiğinde, güvenin çökmesi ve kullanıcıların kaçışı kaçınılmaz olacaktır. Gelecekte, yalnızca şeffaf kurallar, topluluk yönetimi ve teknik iterasyon ile airdrop'un "katkı verenlerin önceliği" özüne geri dönmesi sağlanabilir; böylece Web3 ekosisteminin güven temeli yeniden inşa edilebilir. Değer yaratanların değeri paylaşmasına izin vermek, merkeziyetsiz ruhun nihai yanıtıdır.