Web3 uygulamalarını protokoller yerine denetlemek: Pratik Uygulama

Bu metin, "Protokollerin değil, Web3 uygulamalarının denetlenmesi" serisinin dördüncü bölümüdür. Bu seri, Web3 teknolojisinin avantajlarını korumayı, internetin geleceğini güvence altına almayı ve aynı zamanda yasadışı faaliyetler ile tüketici zararlarını azaltmayı amaçlayan bir Web3 denetim çerçevesi önermektedir. Bu çerçevenin temel ilkesi, denetimin merkeziyetsiz otonom yazılımlara değil, işletmelere odaklanması gerektiğidir.

Bu serinin ilk üç bölümünde oluşturulan çerçeve, düzenleyici tarafsızdır - bu, Web3 için hangi tür düzenlemelerin uygulanması gerektiği konusunda sabit bir duruşu olmadığı anlamına gelir. Aksine, bu çerçeve, piyasa yapısı, KYC, gizlilik veya şu anda Web2 işletmelerine uygulanan herhangi bir düzenleme türü ile ilgili olarak Web3 iş düzenlemelerini değerlendirmek ve uygulamak için bir yöntem sunar. Bu çerçeve yalnızca, düzenlemenin meşru hedefleri olması, düzenlenecek varlıklar ve faaliyetlerle ve ele alınacak risklerle uyumlu olması gerektiğini ve gerçekten "teknolojik tarafsızlık" sağlaması gerektiğini belirtir; ( yeni ortaya çıkan teknolojilerde kazananları seçmemelidir ).

Bu serinin dördüncü bölümünde, bu çerçevenin varsayımsal piyasa yapısı düzenlemesine nasıl uygulandığını gösteriyoruz ( yani dijital varlık borsa işlemlerinin yasalaştırılması ve ilgili düzenleme ). Öncelikle varsayımsal düzenlemenin kapsamını tanımlıyoruz, ardından farklı kuralların ve gereksinimlerin Web3 alanındaki farklı katılımcılara ve uygulamalara nasıl uygulandığını açıklıyoruz. Bu analiz, düzenlemedeki en sıkı gereksinimlerin kullanıcılar için en büyük riski oluşturan uygulamalara uygulanması gerektiğini, en az riski oluşturan uygulamaların ise daha az düzenlenmesi gerektiğini göstermektedir. Bu risk temelli yaklaşım, tüketici korumasını sağlarken yeniliği de koruyabilir.

Her ne kadar tartıştığımız düzenleyici örnekler kripto finansal kullanım durumlarına odaklansa da, bu analiz "protokollerin değil Web3 uygulamalarının düzenlenmesi" çerçevesinin gelecekte sosyal medya, gig ekonomisi ve içerik oluşturma uygulamalarıyla ilgili düzenlemeleri uygun şekilde özelleştirmek için kullanılabileceğini göstermelidir.

Tanım "Tüzük"

Öncelikle bu çerçevenin uygulanacağı varsayılan düzenlemeleri tanımlayacağız ve bu düzenlemenin Banka Gizliliği Yasası (BSA)'na dahil edilip edilmeyeceğini değerlendireceğiz.

Pazar yapısı düzenlemesi

Piyasa yapısı yasası, 2022 yılında birçok politika yapıcı ve düzenleyicinin odak noktasıydı ( DCCPA, DCEA, RFIA gibi ), dijital varlık piyasasının düzenlenmesi gerektiğini düşünüyorlar. 2023'te, aşağıdaki politika hedeflerinin etkisiyle, piyasa yapısı yasası ve düzenleyici uygulamanın yeniden hayata geçirilmesi için çaba gösterileceğini tahmin ediyoruz.

1. Kullanıcıları risklerden koruma, mülk yönetimi ilişkileri, çıkar çatışmaları ve kayıtsız ticaret platformlarında yasadışı varlık ticareti nedeniyle ortaya çıkan riskler dahil.

2. Yasadışı varlık işlemlerini sınırlama, tokenleştirilmiş menkul kıymetler ve türev ürünler dahil;

3. İnovasyonu teşvik etme

Merkeziyetsiz borsa, kısa vadede herhangi bir piyasa yapısı yasası ve düzenlemesinin dışında kalabilir, ancak nihayetinde düzenleyici alanın dışında sonsuza dek faaliyet göstermeleri pek olası değildir. Bu tür bir düzenleme, merkezi borsalar için ( büyük ölçüde olumsuz olacaktır ve ) merkeziyetsiz finans ( DeFi ) ekosisteminde geleneksel merkezi riskleri yeniden getirebilir, bu da ( piyasa yapısı yasası ve düzenlemesinin etkinliğini sorgulatır. Politika yapıcılar, DeFi'yi bu yasaların ve izleyen düzenlemelerin kapsamına dahil etmeyi düşündüklerinde, farklı DeFi varlıkları ve faaliyetlerinin ekosistem ve kullanıcıları için oluşturduğu risklere göre hedeflerini ve spesifik düzenleyici gereksinimlerini uygun bir şekilde ayarlamalıdır.

Yeni piyasa yapısı yasasının, dijital varlık ticaretini doğrudan teşvik eden herhangi bir ticaret tesisinin bir veya daha fazla yeni uygulama düzenlemesi kayıt gerekliliğine uyması gerektiği bir temel gereksinim içerdiğini varsayıyoruz. Amacı, hukukun herhangi bir kullanıcının doğrudan dijital varlık ticareti yapabileceği borsa ) merkezileştirilmiş veya merkeziyetsiz ( kapsamasını sağlamaktır. Bu yasa, belirli uyum yükümlülüklerini de içermektedir; bunlar arasında )1( müşteri varlıklarının saklanması, )2( ticaret tesisleri aracılığıyla değiştirilen dijital varlıkların listeleme kuralları, )3( tüm ticari faaliyetlerin kayıt tutulma gereklilikleri, )4( işlem işleme kılavuzu, )5( çıkar çatışmaları, )6( yönetişim standartları, operasyonel ve güvenlik riskleri için sistem koruma oluşturulması, )7( raporlama gereklilikleri, )8( mali kaynakların asgari limitleri, )9( ticaretle ilgili risklerin açıklanması ve )10( kod denetimi yer almaktadır. Amacımız için, bu varsayımsal düzenlemeyi "Yönetmelik" olarak adlandıracağız.

Artık "Tüzük"ün ilke gereksinimlerini özetledik, ancak bu "Tüzük"ün hangi içerikleri içermediği tartışmaya değerdir. İlk olarak, herhangi bir piyasa yapısı yasası, dijital varlıkların ne zaman menkul kıymet veya emtia olarak kabul edileceğini netleştiren yasal bir tanım içerebilir ve böylece ABD Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu veya ABD Emtia Vadeli İşlemler Komisyonu'na belirli ) veya birleştirilmiş ( yetkisi verir. Ancak, dijital varlıkların menkul kıymet mi yoksa emtia mı olduğu bu çerçevenin amacıyla ilgili değildir; bu çerçeve, varlık temelli düzenleme yerine ticari temellere dayanan düzenlemeyi değerlendirme ve uygulama çerçevesidir. Dijital varlık, bir uygulama, protokol veya merkeziyetsiz otonom kuruluş )DAO( değildir; bir varlıktır. Bu nedenle, birçok Web3 geliştiricisi ve politika yapıcısı bu netlemenin sağladığı sınırları arzulasa da, aslında "Web3 uygulamalarını düzenlemek, protokoller değil" çerçevesini uygulamak için net bir tanıma ihtiyaç yoktur.

İkincisi, herhangi bir piyasa yapısı yasası ve Yönetmeliğin uygulanması, diğer piyasa katılımcıları ) aracılığıyla brokerler, komisyoncular, saklayıcılar vb. ( ve borsa ile ilgili diğer faaliyet kurallarını da içerebilir. Bu diğer piyasa katılımcılarına yönelik olarak tasarlanan düzenlemelerin, bazı merkeziyetsiz borsa uygulamaları için daha uygun olması muhtemeldir, çünkü bu uygulamaların faaliyet doğası, geleneksel borsalara kıyasla bu diğer katılımcıların faaliyetlerine daha benzemektedir. Örneğin, emirleri yönlendiren merkeziyetsiz borsanın işlevi, Emtia Ticaret Yasası kapsamındaki tanıtım brokerlerine daha çok benzeyebilir, sıradan bir merkezi borsa yerine; veya SEC'in "en iyi icra" kuralları gibi bir düzenleyici çerçeveye daha uygun olabilir, borsa rejimi yerine. Bununla birlikte, basitlik adına, bu piyasa katılımcılarına yönelik kuralları hariç tuttuk ve dijital varlık ticaretini ve değişimini doğrudan teşvik eden tüm uygulamaları borsa olarak değerlendirdik. Her durumda, önerilen düzenlemelerin bu diğer katılımcılarla ilgili kurallar oluşturması gerekse bile, aşağıdaki analiz, bu kuralların merkeziyetsiz borsalara uygulanabilirliğini değerlendirmek için aynı şekilde kullanılabilir.

) Bankacılık Gizlilik Yasası

Bankacılık Gizliliği Yasası (BSA) - Suçluların finansal kuruluşları kullanarak gizlenmesini veya kara para aklamasını önlemeyi amaçlayan bir mevzuat - ve uygulanması finansal aracılara belirli yükümlülükler getirmektedir, bunlar arasında müşteri denetimi ###CDD( ve müşteri kimlik doğrulama programı )CIP( gereklilikleri ) bankalar ve aracılar/işlemciler gibi ( için geçerlidir veya müşterileri doğrulama ve müşteri verileri ve kimlik doğrulama ile ilgili belirli raporlama yükümlülüklerini yerine getirme gerekliliği vardır, genellikle "KYC" önlemleri ) olarak adlandırılır. Para hizmetleri işletmeleri veya "MSB" ( için geçerlidir. Web3 ekosistemindeki borsa rolü göz önüne alındığında, piyasa yapısı mevzuatı ve düzenlemelerin uygulanması dijital varlık borsa faaliyetlerini BSA'nın gerekliliklerine tabi tutma potansiyeline sahiptir. Bu gereklilikler merkezi borsalar üzerinde büyük bir etki yaratmamaktadır çünkü zaten MSB olarak BSA'nın denetimine tabi tutulmaktadırlar; ancak, BSA gerekliliklerinin merkeziyetsiz borsa protokol erişimi sağlayan uygulamalara ) uygulanması ve banka veya MSB olarak denetlenmeden ( gereksiz veya yararsız olabilir. Pratikte, bu gereklilikler düzenlemenin sonuçlarını büyük ölçüde çarpıtabilir ve nihayetinde düzenlemenin arkasındaki politika hedeflerine ters düşebilir. Aşağıda nedenlerin analizi bulunmaktadır:

Öncelikle, BSA'nın politika hedefleri, merkeziyetsiz borsa erişimi sağlayan uygulamalara KYC gerekliliklerini uygulamadan gerçekleştirilebilir. BSA gereklilikleri, yasal otoritelerin yasadışı faaliyetleri araştırmasına yardımcı olsa da, araştırmacılar pratikte BSA'nın kapsadığı fiat para giriş çıkışlarından, merkeziyetsiz borsalardan ve ödeme işlemcilerinden )MSB'lerden ( ve bankalardan gerekli aidiyet kanıtlarını etkili bir şekilde elde edebilmiştir. Örneğin, mevcut düzenleyici önlemler, merkeziyetsiz borsalar ) olan Coinbase ve Gemini ( gibi para transferine tabi olanlara uygulanmıştır ve Transak ile Moonpay ) gibi diğer sanal varlık hizmet sağlayıcılarından, fonları zincire getiren kullanıcıların kimliklerini doğrulamaları talep edilmektedir. Bu bilgiler, özel sektör, yasal otoriteler ve düzenleyici kurumların araştırmacılarının bu mekanizmalar aracılığıyla işlem yapan kullanıcıların aidiyet bilgilerini toplamasına olanak tanımaktadır, merkeziyetsiz borsalar aracılığıyla gerçekleştirilen her türlü işlem dahil.

İkincisi, merkeziyetsiz borsa protokolü uygulamalarının kullanıcı deneyimine yeni önemli sürtünmeler eklemek, bu Yönetmelik'in üç politika hedefine de zarar verebilir ve kullanıcıları düzenlenmiş ve yasal uyumlu uygulamalardan uyumsuz veya tamamen düzenlenmemiş uygulamalara yönlendirebilir. Bu serinin üçüncü bölümünde tartışıldığı gibi, bu tür düzenlenmemiş veya uyumsuz uygulamaların ortaya çıkması, açık ve izin gerektirmeyen internet protokollerinin oluşturulmasının kaçınılmaz bir sonucudur. Bu nedenle, kullanıcıları düzenlenmiş uygulamaları kullanmaya teşvik edecek etkili bir düzenleme tasarımı gereklidir. Tüm uygulamaların KYC önlemleri uygulamasını talep etmek, ters etki yaratabilir.

Blok zincirinin şeffaflığı, kullanıcıların gizliliklerini koruma konusunda son derece güçlü bir teşvik sağlamaktadır - kişisel kimlik bilgilerinin ( PII ) toplanmasıyla ilgili tarafların beklenmedik ( açıkları veya hacker ) veya kasıtlı ifşalar, kullanıcıların tüm işlem geçmişlerini açığa çıkararak onları kimlik hırsızlığı, soygun ve insan kaçırma gibi suç faaliyetlerinin potansiyel hedefleri haline getirebilir. Bu nedenle, kullanıcılar PII'yi mümkün olduğunca az sayıda tarafla paylaşmaya teşvik edilmektedir. KYC gereksinimlerinden kaçınma motivasyonu ve fırsatları, yönetmeliğin başarısını tehlikeye atmakta ve kullanıcıları daha büyük risklerle karşı karşıya bırakmakta, yasadışı varlıkların ticaretini artırmakta ve yeniliği engellemektedir. Ayrıca, belirli uygulamalara BSA gerekliliklerinin uygulanması, bazı durumlarda anayasal zorluk olasılıklarını gündeme getirebilir.

Üçüncüsü, yeniliği engelleyen sorunlar, BSA yükümlülüklerinin yeni girişimcilere getireceği maliyetler nedeniyle daha karmaşık hale geliyor. Özellikle, uyum süreçleri ve veri mahremiyeti maliyetleri, yeni kâr amaçlı veya kâr amacı gütmeyen uygulamaları işleten işletmeler için aşılmaz hale gelebilir, bu da girişimcilerin bu uygulamaları oluşturma ve işletme isteğini azaltır. Bu, kullanıcıların erişebileceği uygulama sayısını azaltacak ve rekabeti azaltacak, bu da merkezi riskleri artırabilir. Örneğin, uyum sağlayabilen kâr amacı güden uygulamalar, rekabet eksikliğinden faydalanacak ve bu uygulamalar, temel protokoller üzerinde daha fazla etki yaratma yeteneğine sahip olacaktır. Sonuçta, bu, protokolün ağ etkisinin aslında bu güçlü uygulamalara ait olmasına yol açabilir. Örneğin, daha fazla kullanıcı ağdan faydalanmak istediğinde, onları kâr amacı güden uygulamalara yönlendirecek, bu da onlara kullanıcılarından daha fazla kazanç elde etme imkanı tanıyacaktır. Bu dinamik, blockchain teknolojisinin hedeflediği özgür, açık ve merkeziyetsiz internet anlayışıyla tamamen çelişmektedir. Bu yeniliği engelleyici ortam, girişimcileri başka yerlerde inşa etmeye teşvik edecek ve ABD uygulamalarının şeffaflığının azalmasına yol açabilir.

Dördüncü olarak, "Tüzük"te BSA gereksinimlerinin eklenmesi, blok zinciri teknolojisinin finansal kapsayıcılık avantajını zayıflatabilir. Örneğin, merkeziyetsiz borsalar, blok zincirine dayalı finansal sistemin önemli bir temelini oluşturur ve finansal hizmetlerin, krediler, tasarruflar ve sigorta dahil, mevcut banka sisteminden çok daha geniş bir kitleye sunulmasını ummaktadır. KYC gereksinimleri, bu taahhüdü kısaltacak ve mültecilere kadar yoksul ve savunmasız grupların bu teknolojiden yararlanma olasılığını azaltacaktır.

Özetle, ABD'nin mevcut yasalarının çoğu uygulamayı ve protokolleri BSA'nın dışında tutması mantıklıdır. FinCEN'in 2019 tarihli kılavuzunda açıkça belirttiği gibi, düzenlenmeyen, kendiliğinden yürütülen kod veya yazılım kendiliğinden BSA yükümlülüklerini tetiklemez, çünkü yazılım sağlayıcıları para aktarımcısı değildir. FinCEN, "para aktarımcılarının para aktarım hizmetlerini desteklemek için teslimat, iletişim veya ağ erişim hizmetleri sağlayanların" para aktarımcısının tanımına girmediğini belirtmiştir. [31 CFR § 1010.100 (ff)(5)(ii)]. Bunun nedeni, araç ( iletişim, donanım veya yazılım ) sağlayıcılarının "ticaretle uğraşması, para aktarımıyla değil" olmasıdır.

Yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı, "Yönetmelik" veya onun uygulanmasıyla ilgili analizimizde, "Bankacılık Gizliliği Yasası" ile ilgili herhangi bir gereklilik yer almamaktadır.

Uygulama "Protokol"

Şimdi bu "Yönetmelik" ( ile ilgili herhangi bir BSA gereksinimi olmadan ) uygulamanın pratikte nasıl kullanıldığını göstereceğiz; merkezi borsa uygulamalarından basit blok kaynak yöneticilerine kadar farklı özelliklere sahip uygulamaları içermektedir. Aşağıdaki tabloda analizimizi özetliyoruz; bu grafik, analiz edilen çeşitli uygulama türleri için göreceli risk, kullanıcı sayısı ve düzenleyici gereksinimleri çizmektedir.

Ayrıca, "