Kışla İçmek

Göldeki lotus yaprakları kurumuş, dere kenarındaki söğüt dalları ise çıplak. Kış günü bir gün biraz daha derinleşirken, hava sıcaklığı ise gün geçtikçe artıyor. Pencerenin önünde oturup, zamanla kadeh kaldırıyoruz, bir kişi bir kalp, bir kişi bir şehir, bir kişi bir fincan çay, işte bu, zamanın özlemi, zamanın saygısıdır. Geçmişi özleyen bir kişi genellikle sıradan günlerde geçmişi toplar ve sessizce dönüşü bekler, umutla tekrar bir araya gelme şansı bulmayı, sıcak bir içki ve çay eşliğinde, senin gelmeni bekler, birlikte gülümser, bahar rüzgarını yeniden görür, işte böyle, zamanı sessizce iyi bir şiir haline getirir, zamanı nazik bir çay haline getirir, uyanamayacak uzun bir rüya, uyanamayacak bir mutluluk.