İnsanların bu hayatta saf kalabilecekleri zaman gerçekten çok kısa.
2020 zaten 5 yıl önceydi.
Zamanın yeteneklerimi, ruhumu, algımı ve keskinliğimi geri aldığını gözlerimle görüyorum; her gün yarısını alıyor, yirmi üç yaşındaki büyüme acısı on sekiz yaşındakinden çok daha şiddetli.
Mezuniyetten sonra yaz, beni kurtaran bir yaz tatili değil, yolda ilerlememi zorlayan bir sağanak haline geldi.
Bazen düşünüyorum ki, geçim için trafik akışında koştururken, artık kira, su ve elektrik masrafları, emeklilik için endişelenmeye başladım.
Her zaman endişeliyim, gelecekteki yolun nasıl gideceği konusunda
View Original